В véпрешлени са костите, които изграждат гръбначния стълб, които се характеризират с това, че са много устойчиви, и това е малкоño trozo de hueso puede llegar a soportar un peso de 9 тона. Тялото на прешлените се отличава, unas prominencias laterales llamadas apófisis transversal y una prominencia posterior, conocida como apóespinosa physis, que se encuentran unidas por una láмина. El agujero central se encuentra ocupado por la méдрама, в така наречения медуларен канал.
Cada una de las vértebras se articula con la inferior por delante a través del disco intervertebral; y por detráс, mediante la articulación фасетиране. De la misma manera que el disco se encarga de la amortiguación от пресиón entre los cuerpos vertebrales; en la articulación facetaria existe un cartílago que tiene la misma función. En el cartílago no hay nervios, но даí en el hueso que se encuentra por debajo; y esto hace que se pueda explicar cierto grado de desgaste del cartílago pueda llegar a ser indoloro mientras que no llegue a afectar al hueso que hay por su parte inferior. Ако това се случи, se activarían los nervios y sí que se sentiría dolor.
От страничен изглед, se puede ver que al situarse una vértebra sobre otra forman un agujero, denominado agujero de conjuncióн, por el que pasan las raíces nerviosas que nacen de la méдрама.
Индекс
33 vértebras en el cuerpo humano
В момента има приблизително 33 vértebras en el cuerpo humano, las cuales se pueden dividir en diferentes grupos según su morfología y localizacióн. По този начин можем да се срещнем 7 vértebras cervicales; 12 vértebras torácticas; 5 véлумбални прешлени; свещено; и опашната кост. При вértebra cervical se encuentra de un elemento costal fusionado, преден и напречен отвор.
На кралетеón dorsal del tronco consta de la cara posterior del cuerpo y proporciona el eje musculoesquelético del soporte del tronco. Спагетиén contiene la médula espinal y las partes proximales de los nervios espinales, que son los que envían la información a la mayor parte del cuerpo y reciben información от същото.
Los componentes esqueléticos de la región comprenden principalmente los discos intervertebrales y las véпрешлени. Las escápulas, el cráнео, los huesos pélvicos y las costillas también ayudan a la hora de conformar el armazóн ósea de la región dorsal del tronco y que ofrecen puntos de inserción мускулест.
Vértebra típica
А vértebra típica се състои от тяло на прешлен и задна прешленна дъга. Se extiende a partir del arco vertebral se encuentran diferente apófisis para inserciones musculares y para la articulación con el hueso adyacente. El cuerpo vertebral es la parte que da soporte al peso de la vértebra.
Гръбначната дъга образува страничните и задните части на гръбначния отвор. Los agujeros vertebrales de todas las vértebras forman de manera conjunta el conducto vertebral, que contiene y protege la méигра на гръбнака; и отгоре, гръбначният канал продължава, един través de un agujero del cráнео, с черепната кухина на главата.
Класифицирайтеó№ на véпрешлени
Podemos clasificar las vértebras en diferentes grupos, какви са следните:
Vértebras cervicales
Тялото има siete vértebras cervicales entre el tórax y el cráнео, y se caracterizan de manera principal por su pequeño tamañО, por sus apófisis espinosas bífidas y por la presencia de un orificio en cada una de las apófisis transversa.
Vértebras toráцикаси
Всеки човек има doce vértebras toráцикаси que se caracterizan por su articulación con las costillas, aunque todas las vértebras tienen elementos costales, estos elementos tienen un tamaño inferior y están incorporados a las apófisis transversas en otras regiones diferentes del tórax.
Véлумбални прешлени
En la posición inferior a las vértebras anteriores nos encontramos con cinco véлумбални прешлени. Estas forman el soporte esquelético de la pared abdominal posterior, y se caracterizan por tener un gran tamañО.
Vértebras coccígeas
En la posición inferior al sacro nos podemos encontrar con un número variable, което обикновено е от cuatro vértebras coccígeas, който se fusionan para dar así origen a un hueso de forma triangular único que recibe el nombre de hueso coxis.
Causas de una fractura de vértebra
В фрактура на гръбначния стълб es un tipo de lesión que se suele producir a consecuencia de impactos de una gran energíа, como es el caso de un accidente de tráфико, o como consecuencia de un impacto que tenga una baja energía en el caso de pacientes que padezcan osteoporosis. Es habitual que tenga lugar con un gran dolor y puede ocasionar una pérdida de la calidad de vida; и причиняват дискомфорт при извършване на ежедневни действия като навеждане, разходка, повдигане на предмети, и т.нétera.
Entre las principales causas que originan fracturas en las vértebras podemos destacar las siguientes:
За остеопороза
Прешленните фрактури от този тип често са причинени от травма, която, въпреки че не оказва голямо влияние, сí tienen consecuencias por sufrir osteoporosis. Los pacientes con osteoporosis tienen los huevos más frágiles y son propensos a romperse porque sus huesos son más porosos.
Por compresióн
В fracturas de las vértebras por compresión tienen lugar cuando el cuerpo de la vértebra colapsa debido a un exceso de presióн. Acostumbran a aparecer después de traumatismos de alta energíа, como es el caso de caídas desde gran altura o accidentes de tráфико
Este tipo de fracturas provocan frecuentemente lesiones en las vértebras cervicales y en las véлумбални прешлени, debido a que se trata de las zonas que son más afectadas. La fractura de la vértebra lumbar suele darse en mayor medida por esta razóн; y además puede llegar a ocasionar lesiones en una méгръбначен мозък или раíнервна спирка.
в допълнение, Трябва да се отбележи, че в посочените случаи при пациенти с остеопороза, un traumatismo de bajo impacto también puede llegar a ocasionar fracturas de vértebras por compresióн.
Сíntomas de una fractura de vértebra
Los pacientes que sufren una fractura en las vértebras habitualmente padecen un остра и внезапна болка след травма. Tan solo un tercio de los pacientes no presentan síntomas. Болката при фрактура на задния прешлен е постоянна и може да излъчва в коремната област.
