Eaha te auraa no te parau ra, haapa'o?

Te Te mau mana'o tauturu no te haapiiraa es un problema que se debe conocer y que tiene una serie de características que hay que conocer. No te reira tumu, hemos preparado para ti este artículo en el que te explicamos qué ua, Te mau mana'o tauturu no teáo ta ratou ïaíntomas y los tratamientos que se pueden poner en marcha para tratar de solucionar este problema.

Í ;index

¿Qué es la hiperlaxitud articular?

Ia paraparau ana'e tatou no ni'a i te Te mau mana'o tauturu no te haapiiraa estamos hablando de un maraaraa rahi o te mau taairaa i rotopu i te mau hoa. Aunque es normal que haya personas que son más “EláTe mau nota” que otras y que, no reira, e mea ohie a'e ia faaau maite e ia faaohie i te raveraa i te ohipa, Te vai ra te mau tupuraa ino roa, Mai te feia e tiaturi ra i te mau mana'o.

De acuerdo a diferentes estudios realizados a lo largo de los añTe mau nota, se ha llegado a la conclusión de que s frecuente en mujeres que en hombres, con una incidencia en la población de entre un 5% e hoê 15%. Hoê â huru, oia'toaén es mayor en la infancia y este disminuye a medida que se cumplen añTe mau nota.

Te vai ra te taime e Te mau mana'o tauturu no te haapiiraa se encuentra acompañada de dolor en el aparato locomotor, lo que hace que a este cuadro se denomine “síndrome de hiperlaxitud articular”. La frecuencia del síndrome no se encuentra debidamente establecida, pero en el caso de la mayor parte de las personas hiperlaxas no tienen síntomas por su mayor elasticidad, e hoê noa 5-10% de ellos padecen algún tipo de problema.

ntomas de la hiperlaxitud articular

Ua ite a'ena oia e, eaha te Te mau mana'o tauturu no te haapiiraa, Eaha ïa taua mea ra, Mai ta tatou i faahiti a'ena, te hoê maraaraa rahi o te mau taairaa i rotopu i te tahi e te tahi,  es el momento de hablar de los síntomas de la enfermedad.

Te Mau Mana'o no te Haapiiraaíte mau tapa'o tei faatupuhia e Te mau mana'o tauturu no te haapiiraa ua rau te huru, si bien los que se dan con mayor frecuencia son el dolor en los músculos y articulaciones, i roto ihoa râ i te mau melo i raro mai.

Su aparición, Te mau nota, se encuentra relacionada con Te mau mana'o tauturu no te haapiiraa sobre alguna articulación. E nehenehe te mauiui e haamata i te tupu i te tamarii - rii - raa aore ra i te taurearearaa, aita ana'e te reira, no te hoê taime e no te tahi atu taime, e aore râ, i roto i te oraraa taatoa. I te tahi mau taime, e nehenehe te mau taairaa amui e tupu, que normalmente tienen lugar como consecuencia de un esfuerzo o sobrecarga de la articulación, sobre todo en la zona de las rodillas. En algunas ocasiones se pueden escuchar una especie de chasquidos en las articulaciones que no tienen importancia pero que pueden llegar a resultar  alarmante y preocupante para quién los sufre.

Ei hopearaa no te Te mau mana'o tauturu no te haapiiraa Peneia'e ua taaihia te tahi mau ma'i i te mau vaehaa mǎrû o te tino, ei mau taata ai'a haapa'o, E nehenehe te ma'i Tendinitis e te tahi atu mau mea mai te reira te huru e tupu pinepine a'e. Hoê â huru, oia'toaén pueden darse con mayor asiduidad torceduras de tobillo, tortícolis de repetición, Te mau mana'o tauturu no te haapiiraa, te mauiui tua, ivi tua e aore râ te ivi tua o te ivi tua e te avae parahurahu.

Hoê â huru, además de todos los síntomas ya mencionados, A haamana'o e te vai ra te mau tapao o te ma'i i rapaeau i te mau puoiraa ivi iho, siendo las más habituales el incremento de la elasticidad de la piel, Te mau mana'o tauturu no teí como una mayor facilidad para la aparición de moratones, en ocasiones sin que se recuerde haber recibido ningún golpe o con traumatismos de escasa consideración. A hi'o atoaén suponen tener una mayor predisposición a padecer hernias y varices.

Diagnóstico de la hiperlaxitud articular

Para poder llegar al diagnóstico de una Te mau mana'o tauturu no te haapiiraa, el médico debe llevar a cabo la correspondiente entrevista clíNica, para después efectuar una serie de Te mau hi'opoaraa amui. I teie mahana, E faaohipahia te mau ravea no te faataa e e taata rahi roa te hoê taata, o te hoê ïa anairaa hi'opoaraa o te tapaohia. Na roto i teie rave'a, se considera que un individuo cuenta con una hiperlaxitud articular si suma máte mau pŭpŭ a 4 mana'o i ni'a i te hoê faito o te 0 i te 9.

Hoê â huru, ia riroá el propio médico el que se encargue de investigar la presencia de los síntomas o alteraciones que se dan con mayor frecuencia en aquellas personas que sufren de Te mau mana'o tauturu no te haapiiraa, con especial atención a la detección de detalles de pacientes que sufren de distintas enfermedades.

Te rapaauraa i te mau taairaa i rotopu i te tahi e te tahi

A la hora de hablar del tratamiento de la Te mau mana'o tauturu no te haapiiraahay que conocer que no existe un tratamiento especíTe mau mana'o tauturu no te e na te reira e faaafaro roa i te reira. Tera râ,, sí que existen muchas formas de ayudar a los pacientes con síndrome de hiperlaxitud benigno.

Noa'tu te huru o te ohipa, podemos indicar la forma de proceder del médico en este tipo de casos para poder hacer frente a la hiperlaxitud:

DiagnóStico

En primer lugar el médico se encargará de dar un diagnóstico correcto, ya que los pacientes siempre agradecerán que padecen un trastorno benigno que habitualmente no es invalidante. Oia mau, E mea faufaa roa te reira, ya que en muchos casos estos pacientes han sido diagnosticados con anterioridad de otras enfermedades reumáticas e incluso han llegado a estar en tratamiento con antiinflamatorios, analgésicos y otros fáTE MAU NOTA.

A faaara i te taata ma'i

Es necesario que el médico confirme al paciente que no se encuentra afectado por ningún tipo de enfermedad reumática de gravedad tras la revisión de los análisis de laboratorio y de la radiologíi te, e i roto i teie mau huru ohipa, e mea tano ïa.

Rapaauraa

Muchos de los trastornos que forman parte de este síndrome de hiperlaxitud se trata de lesiones que tienen lugar en los tejidos blandos. Esto hace que se puedan tratar haciendo uso de terapias locales, como es el uso de férulas (Mooñequeras, coderas, tobilleras…), Te mau mana'o tauturu no teí como infiltraciones, mea ha'ie, electroterapia y masaje descontracturante de la musculatura.

En este sentido es importante tener en cuenta que hay que ser prudentes con las infiltraciones, utilizando las dosis mínimas posibles y evitando que se administren de forma repetida. Los analgésicos y los antiinflamatorios no esteroideos, no te mau taime poto, oia'toaén pueden llegar a ser eficaces en el tratamiento de estos síTe mau tapao o te ma'. Mai te peu e te vai ra te hoê uaua i'o, o el frío en caso de lesiones agudas y recientes pueden llegar a aliviar los síTe mau tapao o te ma'.

Hoê â huru, hay que evitar la sobrecarga de las articulaciones y que pueden llegar a agravar los síntomas y modificar en lo posible el estilo de vida si no es el idóNeo.