การใช้งานหลักของการคลายกล้ามเนื้อ

NS ยาคลายกล้ามเนื้อ เป็นที่นิยมใช้สำหรับ การรักษาอาการปวดกล้ามเนื้อและการหดรัดตัว. เป็นไปได้มากที่คุณเคยได้ยินเกี่ยวกับยาคลายกล้ามเนื้อหลายชนิดในชีวิตประจำวัน, เนื่องจากมีประโยชน์มากในการบรรเทาอาการปวดตรงเวลา. แต่ถึงอย่างไร, สิ่งสำคัญคือต้องจำไว้ว่าจะต้องดำเนินการบริโภคอย่างรับผิดชอบ; และต้องดำเนินการภายใต้การดูแลของแพทย์เสมอ, เพื่อหลีกเลี่ยงผลข้างเคียงในระยะสั้นและระยะยาว.

ยาคลายกล้ามเนื้อคืออะไร?

และ ยาคลายกล้ามเนื้อ es un fármaco que habitualmente se utiliza para el การรักษาอาการปวดกล้ามเนื้อ. สิ่งเหล่านี้มีหน้าที่ในการทำหน้าที่เกี่ยวกับศูนย์ประสาท, เพื่อลดการทำงานของกล้ามเนื้อ, ลดกล้ามเนื้อและการกระทำโดยไม่ได้ตั้งใจของร่างกาย. De esta manera se consigue บรรเทาความเจ็บปวด.

ในเรื่องนี้สิ่งสำคัญคือต้องทราบว่าผู้เชี่ยวชาญจะต้องสั่งยาคลายกล้ามเนื้อ, สามารถให้ทางปากได้, ผ่านแคปซูล (ยาที่เป็นที่รู้จักและใช้กันมากที่สุดคือ naproxen และ ibuprofen); หรือฉีดเข้ากล้ามเนื้อโดยตรง, ในกรณีที่ความเจ็บปวดมีความรุนแรงมากขึ้น.

ประเภทของยาคลายกล้ามเนื้อ

A la hora de hablar del ยาคลายกล้ามเนื้อ เราสามารถแยกแยะกลุ่มใหญ่ ๆ ได้สองกลุ่ม, มีดังต่อไปนี้:

ตัวบล็อกกล้ามเนื้อ

NS ตัวบล็อกกล้ามเนื้อ, ที่ทำให้กล้ามเนื้อเป็นอัมพาตและสามารถปิดกั้นการส่งกระแสประสาทและการหดตัวของกล้ามเนื้อ. เป็นเรื่องปกติที่ยาคลายกล้ามเนื้อชนิดนี้จะใช้ในโอกาสต่างๆ เมื่อผู้ป่วยต้องเข้ารับการผ่าตัดหรืออยู่ในหออภิบาลผู้ป่วยหนัก (ยูซีไอ) เพื่ออำนวยความสะดวกในการช่วยหายใจ.

คลายกล้ามเนื้อ Spasmolytic

Por otro lado también tenemos que hablar de los llamados ยาคลายกล้ามเนื้อ spasmolytic, ซึ่งทำหน้าที่สงบหรือบรรเทาอาการกระตุกของกล้ามเนื้อและอาการชัก. พวกเขาใช้เป็นประจำเมื่อต้องรับมือกับการรักษาโรคเช่นโรคลำไส้แปรปรวน, ตั้งแต่พวกเขาดูแล ผ่อนคลายกล้ามเนื้อของลำไส้; และในขณะเดียวกันก็บรรเทาอาการปวดท้องที่อาจเกิดขึ้นได้.

การใช้งานหลักของการคลายกล้ามเนื้อ

และ ยาคลายกล้ามเนื้อ ส่วนใหญ่ใช้สำหรับการรักษาอาการบาดเจ็บ, ya que mitigan el dolor al ser capaces de relajar el tono muscular. Es habitual que se haga uso de estos relajantes musculares en การแทรกแซงการผ่าตัด หรือในผู้ป่วยที่ต้องใช้เครื่องช่วยหายใจ. ทางนี้, นิยมใช้เมื่อใส่ท่อช่วยหายใจ, เพื่อผ่อนคลายคอและลำคอ.

Los relajantes musculares también se usan habitualmente en การผ่าตัดตา, เนื่องจากทำให้กล้ามเนื้อตาบางส่วนคลายตัว, เพื่อหลีกเลี่ยงความเสี่ยงบางประการ.

การบำบัดด้วยการคลายกล้ามเนื้อ

Un relajante muscular se emplea para el tratamiento de diferentes patologías como la ปวดหลัง. สำหรับการรักษาโรคนี้, เมื่อความเจ็บปวดตรงเวลา, ถูกนำมาใช้ ยาคลายกล้ามเนื้อกระตุก. Estos últimos son miorrelajantes que son una medicación que tiene una función idéntica a la de los analgésicos; y esto hace que el tratamiento ไม่สามารถขยายเกินหนึ่งสัปดาห์.

หากเป็นอาการปวดหลังส่วนล่างเรื้อรังจะต้องให้ยาไดอะซีแพม, แม้ว่าจะไม่แนะนำให้บริโภคเป็นเวลานาน. ในกรณีที่มีอาการปวดหลัง, โดยไม่คำนึงถึงสาเหตุของมัน, นอกจากนี้ยังเป็นธรรมเนียมที่จะต้องกำหนดยาคลายกล้ามเนื้อ. ที่พบบ่อยที่สุดคือ ไดอะซีแพม o la ไซโคลเบนซาพรีน, ที่, ร่วมกับยาแก้ปวดอื่น ๆ, ช่วยผ่อนคลายกล้ามเนื้อที่ได้รับผลกระทบ, และสิ่งนี้ช่วยลดความเจ็บปวด.

Otra de las patologías que se tratan gracias a los relajantes musculares es el นอนไม่หลับ. ในกรณีนี้ diazepam ยังใช้กันอย่างแพร่หลาย; และในกรณีอื่นๆ, ไม่แนะนำให้ยืดการบริโภคมากเกินไป, เนื่องจากอาจจบลงด้วยการสร้างการพึ่งพาอาศัยกัน.

ข้อห้ามในการคลายกล้ามเนื้อ

Al consumir un ยาคลายกล้ามเนื้อ ต้องคำนึงถึงข้อพิจารณาหลายประการที่มีความสำคัญอย่างยิ่งเกี่ยวกับการบริโภค. ในการเริ่มต้นต้องระลึกไว้เสมอว่ายาเหล่านี้เป็นยาที่มีข้อห้ามหลายประการ.

อันดับแรก, se debe tener en cuenta el อันตรายจากการผสมยาคลายกล้ามเนื้อกับยาอื่นๆ, เช่น ยาคลายกังวลหรือยาแก้ปวดบางชนิด, ya que pueden llegar a provocar ความเสียหายต่อระบบประสาทอย่างถาวร.

ยาคลายกล้ามเนื้อออกฤทธิ์โดยตรงที่ไขสันหลัง, จึงส่งผลต่อระบบประสาท, ทำให้เกิดอาการทางระบบประสาทได้ เช่น อาการวิงเวียนศีรษะ, ใจเย็นหรืออาเจียน; และในกรณีที่รุนแรงกว่านั้น, อาจทำให้ตาพร่ามัวได้, การสูญเสียการตอบสนองหรือการไม่ประสานกัน.

ผลข้างเคียง

การบริโภคยาคลายกล้ามเนื้อควรอยู่ในความสับสนวุ่นวายทั้งหมด ดูแลโดยแพทย์. เนื่องจากการบริโภคมากเกินไปอาจทำให้เป็นพิษต่อตับได้; และอาจนำไปสู่ความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของภาวะแทรกซ้อนทางเดินหายใจหลังการผ่าตัด, เช่นปอดติดเชื้อหรือความจุของปอดลดลง.

NS ทิวทัศน์ นอกจากนี้ยังอาจได้รับผลกระทบจากการบริโภคยาคลายกล้ามเนื้อโดยไม่มีการควบคุม, จากการหลุดโฟกัสหรือตามัว, hasta patologías más graves como la ต้อหิน, ซึ่งเชื่อมโยงกับการบริโภคไซโคลเบนซาพรีน.

เมื่อใช้ยาคลายกล้ามเนื้อควรคำนึงถึงสิ่งนั้นด้วย, al tener ผลยากล่อมประสาท, เปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วยจะพัฒนาไปสู่การเสพติดยาระงับประสาทของยาเหล่านี้.

ยาคลายกล้ามเนื้อกับผู้ป่วยเสี่ยง

NS ยาคลายกล้ามเนื้อ มีข้อห้ามสำหรับกลุ่มเสี่ยงต่างๆ. ในกรณีที่สตรีตั้งครรภ์, ยาคลายกล้ามเนื้ออาจทำให้ทารกในครรภ์เสียหายอย่างร้ายแรงและไม่สามารถแก้ไขได้, เนื่องจากสามารถข้ามผ่านรกได้.

ในกรณีของเด็ก ไม่แนะนำให้บริโภค; และไม่ใช้กับผู้ที่มีโรคหัวใจ, ปัญหาไตหรือตับและผู้ป่วยโรคต้อหิน. เหตุผลคืออาจมีผลเสียต่ออวัยวะที่ได้รับผลกระทบ.