Дар релаксантҳои мушакҳо барои маъмул истифода мешавад табобати дарди мушакҳо ва контрактураҳо. Es muy posible que hayas oído hablar de muchos relajantes musculares a diario, ya que son realmente útiles para el alivio de dolores puntuales. Бо вучуди ин, Дар хотир доштан зарур аст, ки истеъмоли масъулиятнок бояд анҷом дода шавад; y siempre llevarse a cabo bajo supervisióн мéмаслиҳат, para evitar así efectos secundarios a corto y largo plazo.
Индекс
¿Чӣé son los relajantes musculares?
Ва релаксанти мушакҳо es un fármaco que habitualmente se utiliza para el табобати дарди мушакҳо. Инҳо барои амал кардан ба марказҳои асаб масъуланд, de forma que reducen la actividad del múаср, кам кардани тонуси мушакҳо ва амалҳои ғайриихтиёрии бадан. De esta manera se consigue дардро сабук кунад.
Дар робита ба ин, бояд қайд кард, ки релаксантҳои мушакҳо бояд аз ҷониби мутахассис таъин карда шаванд., дахонй додан мумкин аст, як травés de cápsulas (algunos de los más conocidos y utilizados habitualmente son el naproxeno y el ibuprofeno); o bien inyectarlos de manera directa en el múаср, дар он ҳолатҳое, ки дардҳо шиддати бештар доранд.
Намудҳои релаксантҳои мушакҳо
A la hora de hablar del релаксанти мушакҳо Мо метавонем асосан ду гурӯҳи калонро ҷудо кунем, зеринанд:
блокаторҳои мушакҳо
Дар блокаторҳои мушакҳо, que provocan parálisis muscular y son capaces de llevar a cabo un bloqueo de la transmisión del impulso nervioso y la contraccióн мушакӣ. Es habitual que se recurra a este tipo de relajante muscular en aquellas ocasiones en las que un paciente se va a someter a una intervencióн мехохамúrgica o bien en las Unidades de Cuidados Intensivos (UCI) para facilitar la ventilación mecáника.
Relajantes musculares espasmolíтикос
Por otro lado también tenemos que hablar de los llamados relajantes musculares espasmolíтикос, ки барои ором кардан ё рафъи спазм ва ларзиши мушакхо хизмат мекунанд. Se utilizan de manera habitual a la hora de hacer frente al tratamiento de patologías como el Síndrome de Intestino Irritable, зеро гамхорй мекунанд мушакҳои рӯдаҳоро ором кунед; ва ҳамзамон дарди шикамро, ки шояд гирифтор шавад, дафъ мекунад.
Usos principales de los relajantes musculares
Ва релаксанти мушакҳо Он асосан барои табобати ҷароҳатҳо истифода мешавад, ya que mitigan el dolor al ser capaces de relajar el tono muscular. Es habitual que se haga uso de estos relajantes musculares en intervenciones quirúrgicas o en aquellos pacientes que necesitan de una ventilación mecáника. Хамин тавр, одатан ҳангоми ҷойгир кардани найчаи эндотрахеалӣ истифода мешавад, гардану гулӯро ором кунад.
Los relajantes musculares también se usan habitualmente en сиругías oculares, ya que hacen que se puedan relajar algunos músculos del ojo, то ки хавфи муайян пешгирй карда шавад.
Табобатҳои сабуккунандаи мушакҳо
Un relajante muscular se emplea para el tratamiento de diferentes patologías como la дарди пушт. Para el tratamiento de esta patologíа, вакте ки дард сари вакт аст, истифода мешаванд relajantes espasmóмаслиҳатҳо. Инхо últimos son miorrelajantes que son una medicación que tiene una función idéntica a la de los analgéбемор; y esto hace que el tratamiento no se pueda prolongar máҳамаá de una semana.
Si se trata de una lumbalgia crónica se tendrá que suministrar diazepam, гарчанде истеъмоли он барои муддати тӯлонӣ тавсия дода намешавад. Дар сурати дарди пушт, сарфи назар аз сабабаш, спагеттиén se acostumbra a prescribir relajantes musculares. Мás frecuentes son el диазепам o la циклобензаприн, ки, combinados con otros analgéбемор, ayudan a relajar el músculo afectado, y esto contribuye a que haya una reduccióдард надорад.
Otra de las patologías que se tratan gracias a los relajantes musculares es el бехобӣ. En este caso también es muy utilizado el diazepam; ва чун дар мавридхои дигар, истеъмоли онро аз хад зиёд дароз кардан мувофики максад нест, зеро ман метавонамía acabar creando dependencia.
Гайринишондодҳои релаксантҳои мушакҳо
Al consumir un релаксанти мушакҳо як катор мулохизахоеро ба эътибор гирифтан лозим аст, ки дар мавриди истеъмоли он хеле мухиманд. Барои оғоз кардан, бояд дар назар дошт, ки ин доруҳоест, ки як қатор зиддиятҳо доранд..
Аввал, se debe tener en cuenta el peligro de mezclar un relajante muscular con otros fármacos, como son los ansiolíticos o algunos tipos de analgéбемор, ya que pueden llegar a provocar ваños irreversibles en el sistema nervioso.
Los relajantes musculares actúan de manera directa sobre la méбозии сутунмӯҳра, бинобар ин ба системаи асаб таъсир мерасонад, pudiendo llegando a originar síntomas neurológicos como чарх задани сар, нишастанón o vóафсонаҳо; y en casos más extremos, puede llegar a hacer que se padezca de visión borrosa, саҳérdida de reflejos o descoordinacióн.
Таъсири тарафҳо
Истеъмоли мушакҳо бояд дар ҳама бесарусомонӣ бошад supervisado por un méмегуям. Esto se debe a que un consumo excesivo puede hacer que resulte tóxico para el híкат; ва инчунинén puede acabar derivando en un incremento del riesgo de padecer complicaciones respiratorias después de haber sido sometido a una intervencióн мехохамúргика, como infecciones del pulmón o la reducción de la capacidad del pulmóн.
Дар манзара спагеттиén se puede llegar a ver afectada por un consumo descontrolado de relajantes musculares, desde pérdida de enfoque o visión borrosa, hasta patologías más graves como la глаукома, чистá vinculado al consumo de ciclobenzaprina.
A la hora de consumir un relajante muscular también se debe tener en cuenta que, al tener таъсири седативӣ, un porcentaje de los pacientes acaban desarrollando una adicción a los efectos sedantes de estos medicamentos.
Релаксантҳои мушакҳо ва беморони хавфнок
Дар релаксанти мушакҳо Шарқá contraindicado para diferentes grupos de riesgo. En el caso de que una mujer esté embarazada, los relajantes musculares pueden llegar a provocar daños irreversibles y graves en el feto, зеро онҳо метавонанд аз пласента гузаранд.
En el caso de los niñос истеъмоли он тавсия дода намешавад; y tampoco a a aquellas personas que tienen patologías cardíacas, problemas renales o hepáticos y pacientes de glaucoma. як борón es que podría tener efectos negativos sobre los órganos afectados.
