Usos principales de los relajantes musculares

На мускулни релаксанти најчесто се користи за третман на мускулни болки и контрактури. Es muy posible que hayas oído hablar de muchos relajantes musculares a diario, ya que son realmente útiles para el alivio de dolores puntuales. Сепак, Важно е да се има предвид дека мора да се врши одговорна потрошувачка; y siempre llevarse a cabo bajo supervisión méбакшиш, para evitar así efectos secundarios a corto y largo plazo.

Индекс

¿Штоé son los relajantes musculares?

И мускулен релаксант es un fármaco que habitualmente se utiliza para el третман на мускулна болка. Тие се одговорни за делување на нервните центри, de forma que reducen la actividad del múвек, намалување на мускулниот тонус и неволните дејства на телото. De esta manera se consigue ублажи ја болката.

Во овој поглед, важно е да се забележи дека мускулните релаксанти мора да бидат препишани од специјалист., може да се дава орално, травés de cápsulas (algunos de los más conocidos y utilizados habitualmente son el naproxeno y el ibuprofeno); o bien inyectarlos de manera directa en el múвек, во оние случаи во кои болките имаат поголем интензитет.

Видови на мускулни релаксанти

A la hora de hablar del мускулен релаксант Главно можеме да разликуваме две големи групи, кои се следните:

мускулни блокатори

На мускулни блокатори, que provocan parálisis muscular y son capaces de llevar a cabo un bloqueo de la transmisión del impulso nervioso y la contracción мускулест. Es habitual que se recurra a este tipo de relajante muscular en aquellas ocasiones en las que un paciente se va a someter a una intervención сакамúrgica o bien en las Unidades de Cuidados Intensivos (UCI) para facilitar la ventilación mecáница.

Relajantes musculares espasmolíтикос

Por otro lado también tenemos que hablar de los llamados relajantes musculares espasmolíтикос, кои служат за смирување или ублажување на грчеви и грчеви во мускулите. Se utilizan de manera habitual a la hora de hacer frente al tratamiento de patologías como el Síndrome de Intestino Irritable, бидејќи тие се грижат за опуштете ги мускулите на цревниот тракт; а во исто време ги ублажува болките во стомакот што може да се претрпат.

Usos principales de los relajantes musculares

И мускулен релаксант Главно се користи за третман на повреди, ya que mitigan el dolor al ser capaces de relajar el tono muscular.  Es habitual que se haga uso de estos relajantes musculares en intervenciones quirúrgicas o en aquellos pacientes que necesitan de una ventilación mecáница. на претходните, мора да зборуваме за други причини и фактори кои можат да предизвикаат појава на, најчесто се користи при поставување на ендотрахеална цевка, да ги опушти вратот и грлото.

Los relajantes musculares también se usan habitualmente en циругías oculares, ya que hacen que se puedan relajar algunos músculos del ojo, за да може да се избегнат одредени ризици.

Мускулни релаксанти третмани

Un relajante muscular se emplea para el tratamiento de diferentes patologías como la болки во долниот дел на грбот. Para el tratamiento de esta patologíа, кога болката е точна, се користат relajantes espasmóсовети.  Овие últimos son miorrelajantes que son una medicación que tiene una función idéntica a la de los analgéболен; y esto hace que el tratamiento no se pueda prolongar máе сеá de una semana.

Si se trata de una lumbalgia crónica se tendrá que suministrar diazepam, иако не се советува да се консумира долги временски периоди. Во случај на болки во грбот, без оглед на нејзината причина, шпагетиén se acostumbra a prescribir relajantes musculares. Нивás frecuentes son el диазепам o la циклобензаприн, кои, combinados con otros analgéболен, ayudan a relajar el músculo afectado, y esto contribuye a que haya una reduccióнема болка.

Otra de las patologías que se tratan gracias a los relajantes musculares es el несоница. En este caso también es muy utilizado el diazepam; и како и во други случаи, не е препорачливо прекумерно да се продолжува неговата потрошувачка, бидејќи можамía acabar creando dependencia.

Контраиндикации за мускулни релаксанти

Al consumir un мускулен релаксант мора да се земат предвид низа размислувања кои се многу важни за неговата потрошувачка. За почеток, мора да се има предвид дека се работи за лекови кои имаат низа контраиндикации..

Прво, se debe tener en cuenta el peligro de mezclar un relajante muscular con otros fármacos, como son los ansiolíticos o algunos tipos de analgéболен, ya que pueden llegar a provocar  иños irreversibles en el sistema nervioso.

Los relajantes musculares actúan de manera directa sobre la méигра на 'рбетниот столб, па влијае на нервниот систем, pudiendo llegando a originar síntomas neurológicos como вртоглавица, sedación o vóмитови; y en casos más extremos, puede llegar a hacer que se padezca de visión borrosa, стрérdida de reflejos o descoordinación.

Несакани ефекти

Консумирањето на мускулни релаксанти треба да биде во секој хаос supervisado por un méјас велам. Esto se debe a que un consumo excesivo puede hacer que resulte tóxico para el hígado; и исто такаén puede acabar derivando en un incremento del riesgo de padecer complicaciones respiratorias después de haber sido sometido a una intervención сакамúргица, como infecciones del pulmón o la reducción de la capacidad del pulmón.

На видик шпагетиén se puede llegar a ver afectada por un consumo descontrolado de relajantes musculares, desde pérdida de enfoque o visión borrosa, hasta patologías más graves como la глауком, што еá vinculado al consumo de ciclobenzaprina.

A la hora de consumir un relajante muscular también se debe tener en cuenta que, al tener седативни ефекти, un porcentaje de los pacientes acaban desarrollando una adicción a los efectos sedantes de estos medicamentos.

Мускулни релаксанти и ризични пациенти

На мускулен релаксант Истокá contraindicado para diferentes grupos de riesgo. En el caso de que una mujer esté embarazada, los relajantes musculares pueden llegar a provocar daños irreversibles y graves en el feto, бидејќи можат да ја преминат плацентата.

En el caso de los niñос неговото консумирање не се препорачува; y tampoco a a aquellas personas que tienen patologías cardíакас, problemas renales o hepáticos y pacientes de glaucoma. La razón es que podría tener efectos negativos sobre los órganos afectados.