Οι τραυματισμοί του hamstring συμβαίνουν ως αποτέλεσμα τάνυσης ή διάτασης ενός από τους hamstrings., μια ομάδα τριών μυών που τρέχουν κατά μήκος του πίσω μέρους του μηρού.
Είναι πιο πιθανό να τραυματίσετε τους μηριαίους μηριαίους σας εάν παίζετε ένα άθλημα όπως το ποδόσφαιρο, ισορροπία, ποδόσφαιρο, τένις ή κάτι παρόμοιο που περιλαμβάνει τρέξιμο, σταματήστε και βάλτε το μυαλό σας. Τραυματισμοί στο μίσχο μπορεί επίσης να εμφανιστούν σε δρομείς και χορευτές.
Συχνά, Τα μέτρα αυτοεξυπηρέτησης είναι ό,τι χρειάζεστε για να ανακουφίσετε τον πόνο και τη φλεγμονή που προκαλείται από τραυματισμό του οπίσθιου μηριαίου, σαν ξεκούραση, πάγος και παυσίπονα χωρίς ιατρική συνταγή. σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστείτε χειρουργική επέμβαση για να επιδιορθώσετε τον μηριαίο σας.
Δείκτης
Συμπτώματα
Ένας τραυματισμός του μηριαίου μηριαίου συνήθως προκαλεί ξαφνικό, οξύ πόνο στο πίσω μέρος του μηρού.. También puede tener una sensación de “agrietado” o acuoso. Οίδημα και πόνος εμφανίζονται συνήθως μέσα σε λίγες ώρες. Μπορεί επίσης να εμφανίσετε ασυνήθιστους μώλωπες ή αποχρωματισμό στο πίσω μέρος του ποδιού σας., καθώς και μυϊκή αδυναμία ή ανικανότητα να αντέξουν βάρος στο προσβεβλημένο πόδι.
Οι ήπιες τένοντες μπορούν να αντιμετωπιστούν στο σπίτι. παρ 'όλα αυτά, θα πρέπει να δείτε το γιατρό σας εάν δεν μπορείτε να αντέξετε βάρος στο προσβεβλημένο πόδι ή εάν δεν μπορείτε να κάνετε περισσότερα από τέσσερα βήματα χωρίς να νιώσετε έντονο πόνο.
ρήξη μηριαίου
Η ρήξη των ινών του hamstring είναι ένας συνηθισμένος τραυματισμός στους αθλητές που συμβαίνει όταν οι ίνες που αποτελούν τον μυ σπάνε. Αν είναι πιο βαθύ δάκρυ, είναι μυϊκή ρήξη.
Αν και πολλές φορές συμβαίνουν έμμεσα, οι ασθενείς μπορεί να σχιστούν μετά από χτύπημα ή μώλωπα ή υπερβολική διάταση του μυός λόγω ξαφνικής μυϊκής κίνησης. Επί πλέον, Η αφυδάτωση των μυών από την έντονη άσκηση μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια ελαστικότητας, γεγονός που αυξάνει την πιθανότητα ρήξης του μηριαίου μηριαίου.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, μια ρήξη οπίσθιου μηριαίου μπορεί να είναι αποτέλεσμα άλλων ακατάλληλων θεραπειών, όπως τενοντίτιδα ή μυϊκές συσπάσεις.
τενοντίτιδα των μηριαίων
Σαν σπασίματα ινών, Η τενοντίτιδα των οπίσθιων μηριαίων είναι ένας συχνός τραυματισμός στους αθλητές, και σε αυτή την περίπτωση, ειδικά σε δρομείς μεσαίων αποστάσεων. Αυτός ο τραυματισμός συμβαίνει όταν ένας μυς περνά από τη μέγιστη σύσπαση στη μέγιστη έκταση..
Η φλεγμονή του τένοντα μπορεί να προκαλέσει οξύ πόνο στην περιοχή. Ωρες ωρες, ένας ασθενής έχει φλεγμονή σε αυτή την περιοχή, που σας εμποδίζει να κάνετε τις κανονικές σας δραστηριότητες.
Αιτίες
Οι οπίσθιοι μύες είναι μια ομάδα τριών μυών που εκτείνονται κατά μήκος του πίσω μέρους του μηρού από το ισχίο μέχρι ακριβώς κάτω από το γόνατο.. Αυτοί οι μύες διευκολύνουν την οπίσθια έκταση του δεξιού ποδιού και την κάμψη του γόνατος.. Όταν ένας από αυτούς τους μύες τεντώνεται πέρα από τα όριά του κατά τη διάρκεια της φυσικής δραστηριότητας, μπορεί να προκληθούν τραυματισμοί.
Παράγοντες κινδύνου
Οι παράγοντες κινδύνου για τραυματισμούς οπίσθιων μηριαίων είναι οι ακόλουθοι:
- ΑΘΛΟΥΜΑΙ. Σπορ που απαιτούν άλματα, τρέξιμο ή άλλες δραστηριότητες, πώς να χορέψεις, μπορεί να αυξήσει την ενέργειά σας, αυξάνοντας τον κίνδυνο τραυματισμών των οπίσθιων μηριαίων .
- Προηγούμενος τραυματισμός οπίσθιου μηριαίου. Μετά από τραυματισμό του μηριαίου, είναι πιο πιθανό να έχετε άλλον τραυματισμό του μηριαίου, ειδικά αν προσπαθήσετε να συνεχίσετε όλες τις δραστηριότητές σας στο ίδιο επίπεδο έντασης όπως πριν από τον τραυματισμό σας, προτού οι μύες σας προλάβουν να επουλωθούν και να ανακτήσουν δύναμη.
- χαμηλή ελαστικότητα. Εάν έχετε μικρή ευελιξία, οι μύες σας μπορεί να μην είναι σε θέση να χειριστούν όλη τη δύναμη που απαιτείται για ορισμένες δραστηριότητες.
- μυϊκές ανισορροπίες. Αν και δεν συμφωνούν όλοι οι ειδικοί, μερικοί υποστηρίζουν ότι οι μυϊκές ανισορροπίες μπορεί να οδηγήσουν σε τραυματισμούς των οπίσθιων μηριαίων. Όπως οι μύες που τρέχουν κατά μήκος του μπροστινού μέρους του μηρού, τετρακέφαλο, γίνονται πιο δυνατοί και πιο ανεπτυγμένοι από τους μηριαίους μηριαίους , είναι πιο πιθανό να αντιμετωπίσετε έναν τραυματισμό του οπίσθιου μηριαίου.
Πρόληψη
Οι τακτικές ασκήσεις διατάσεων και ενδυνάμωσης ως μέρος ενός ολοκληρωμένου προγράμματος φυσικής κατάστασης μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του κινδύνου τραυματισμών των οπίσθιων μηριαίων . προσπαθήστε να παραμείνετε σε καλή φόρμα για άσκηση; Μην ασκείστε για να αποκτήσετε φόρμα.
Εάν έχετε μια σωματικά απαιτητική δουλειά, ο τακτικός κλιματισμός μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη τραυματισμών. Ρωτήστε το γιατρό σας για τις κατάλληλες ασκήσεις προετοιμασίας.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, τραυματισμοί μηριαίου, ειδικά αυτά που προκαλούνται από τραύμα, είναι αναπόφευκτες. παρ 'όλα αυτά, υπάρχουν ορισμένες οδηγίες που μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη αυτού του τύπου τραυματισμού.
Πρώτα, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να κάνετε μια ενδελεχή και σωστή προθέρμανση πριν την άσκηση και, από το τελευταίο, οι μύες πρέπει να ζεσταθούν πριν από το τέντωμα.
Επί πλέον, Η καθιστική ζωή και η τακτική άσκηση χαμηλής έντασης πρέπει να αποφεύγονται, καθώς και μια μέτρια διατροφή για τον έλεγχο του σωματικού βάρους.
Διάγνωση
Πριν την εμφάνιση πυελικού πόνου, ο ασθενής θα πρέπει να συμβουλευτεί έναν ειδικό γιατρό. Πρώτα, Θα γίνει γενική φυσική εξέταση του ασθενούς., κατά την οποία ο γιατρός μπορεί να ελέγξει πού ο ασθενής αισθάνεται περισσότερο πόνο.
κατα δευτερον, Σε πολλές περιπτώσεις, θα είναι απαραίτητες απεικονιστικές εξετάσεις για την παροχή πληρέστερων πληροφοριών σχετικά με το μυϊκό σύστημα του ασθενούς.. Μερικές από αυτές τις εξετάσεις μπορεί να είναι ακτινογραφίες ή μαγνητική τομογραφία., που παρέχουν εικόνες με λεπτομερείς πληροφορίες.
Αντιμετώπιση τραυματισμών οπίσθιου μηριαίου
Μόλις γίνει η διάγνωση, ο ειδικός πρέπει να αξιολογήσει την καταλληλότερη θεραπεία για κάθε ασθενή. Αν σπάσει, ο ασθενής μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση. Γενικά, στους ασθενείς συνταγογραφείται ένα αντιφλεγμονώδες φάρμακο που βοηθά στην ανακούφιση του πόνου.
παρ 'όλα αυτά, Η πιο αποτελεσματική θεραπεία για αυτόν τον τύπο τραυματισμού είναι η φυσιοθεραπεία.. Ανάλογα με την έκταση του τραυματισμού του ασθενούς, οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται μπορεί να διαφέρουν. Εάν ο τραυματισμός είναι πρώτου βαθμού, ο στόχος θα είναι η εκτέλεση ασκήσεων αποκατάστασης για την ενίσχυση των μυών. Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να χρησιμοποιηθεί διαδερμική ενδοφθάλμια ηλεκτρόλυση., καθώς και ασκήσεις αποκατάστασης.