Όταν μιλάμε για το σπονδυλόλυση και το σπονδυλολίσθηση είναι σύνηθες να υπάρχουν αμφιβολίες για αυτά, υπάρχουν άνθρωποι που δεν ξέρουν πώς να τα ξεχωρίσουν. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για δύο παθολογίες που σχετίζονται μεταξύ τους σε τακτική βάση., και που συνήθως επηρεάζουν την οσφυοϊερή περιοχή. La espondilolistesis es el ολίσθηση ενός σπονδύλου πάνω σε έναν άλλο, συνήθως προς τα εμπρός.
Esta se puede acompañar de la σπονδυλόλυση, που είναι το ελάττωμα ένωσης ή κάταγμα τμήματος του σπονδύλου εκφυλιστικής αιτίας, συγγενής ή τραυματική που προκαλεί αστάθεια. Όταν διαπιστωθεί μετατόπιση επειδή είναι σπονδυλολίσθηση χωρίς σπονδυλόλυση, θα πρέπει να, ως συνήθως, σε εκφυλιστικές διαταραχές.
Se habla de σπονδύλωση όταν υπάρχει σπάσιμο στο έλασμα του σπονδύλου. Μερικοί άνθρωποι γεννιούνται με αυτόν τον τραυματισμό; και άλλοι το αναπτύσσουν ως αποτέλεσμα των πιέσεων που υφίστανται οι σπόνδυλοι τους όταν ασκούνται σε ένα άθλημα στο οποίο η σπονδυλική στήλη τεντώνεται και περιστρέφεται απότομα; ή επειδή υπάρχει άμεσο τραύμα.
Δείκτης
Αιτίες
ο σπονδυλόλυση μπορεί να προκληθεί από εκ γενετής ελάττωμα στη σπονδυλική στήλη, που συνήθως εμφανίζεται λίγα χρόνια μετά τη γέννηση; οξύ τραύμα στην πλάτη; εκφυλιστικές παθήσεις της σπονδυλικής στήλης; ή από μια χρόνια υπερέκταση της πλάτης που έχει προκληθεί από ορισμένες αθλητικές δραστηριότητες.
Se habla de σπονδυλολίσθηση όταν υπάρχει μετατόπιση σπονδύλου ως προς τον κάτω. Αυτός ο τραυματισμός μπορεί να προκληθεί από σχετιζόμενη σπονδύλωση; ή λόγω μεσοαποφυσιακής οστεοαρθρίτιδας, χωρίς να είναι απαραίτητο να υπάρξει διάλειμμα.
Εμφανίζεται μεταξύ του πέμπτου οστού της οσφυϊκής περιοχής, στον λεγόμενο οσφυϊκό σπόνδυλο, και το πρώτο οστό στην ιερή περιοχή (λεκάνη). Συχνά οφείλεται σε εκ γενετής ελάττωμα σε αυτή την περιοχή της σπονδυλικής στήλης ή σε ξαφνικό τραυματισμό, με οξύ τραύμα. Se pueden diferenciar δύο είδη σπονδυλολίσθησης, ποια είναι τα παρακάτω:
- Anterolistesis. Σε αυτή την περίπτωση ο άνω σπόνδυλος κινείται προς τα εμπρός στον κάτω σπόνδυλο.
- Ρετρολίθεση. Εμφανίζεται όταν ο άνω σπόνδυλος ολισθαίνει προς τα πίσω στον κάτω σπόνδυλο.
Συμπτώματα
Η σπονδύλωση δεν χρειάζεται να παρουσιάζει συμπτώματα, αφού μπορούμε να βρούμε καταστάσεις στις οποίες υπάρχει θραύση χωρίς μετατόπιση. Η στιγμή που υπάρχει μετατόπιση είναι όταν αρχίζουν να εμφανίζονται τα συμπτώματα.
Σε κάθε περίπτωση, Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι τα συμπτώματα της σπονδυλολίσθησης εξαρτώνται από το βαθμό στον οποίο εντοπίζεται η βλάβη., pudiendo clasificar y diferenciar los siguientes βαθμούς:
- Βαθμός 1. Μετατόπιση μικρότερη από 25%.
- Βαθμός 2. μετατόπιση μεταξύ α 25 και ένα 50%.
- Βαθμός 3. μετατόπιση μεταξύ α 50 και ένα 75%.
- Βαθμός 4. Μετατόπιση μεγαλύτερη από 75%.
Γενικά, Βαθμοί 1 και 2 Συνήθως δεν προκαλούν πόνο στην πλάτη ή στην οσφυαλγία; ενώ όταν υπάρχει μεγαλύτερη μετατόπιση, όπως σε βαθμούς 3 και 4, es posible que se llegue a provocar una νευρική συμπίεση ή ισχιαλγία, αυτό που γεννά:
- Rigidez
- Μυϊκή ένταση
- Ευαισθησία στην περιοχή του τραυματισμένου σπονδύλου
- Πόνος, μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα στους μηρούς και τους γλουτούς
- αδυναμία στα πόδια
Θεραπεία της σπονδυλολίσθησης
Η θεραπεία της σπονδυλόλυσης και της σπονδυλολίσθησης θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τη σπονδυλική μετατόπιση και τον βαθμό αυτής.. Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, οι άνθρωποι βελτιώνονται όταν επισκέπτονται έναν οστεοπαθητικό ή φυσιοθεραπευτή; και ακολουθώντας τις συστάσεις τους για ασκήσεις διατάσεων και ενδυνάμωσης που πρέπει να κάνετε καθημερινά.
Μόνο στις πιο σοβαρές περιπτώσεις, στο οποίο υπάρχει ισχυρή συμπίεση των νεύρων, απαιτείται χειρουργική επέμβαση για τη σύντηξη των σπονδύλων. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις επιλέγονται οι ακόλουθες θεραπείες:
Εφαρμογή πάγου ή θερμότητας
Μία από τις θεραπευτικές επιλογές για τη σπονδυλολίσθηση και τη σπονδυλόλυση είναι η καταφυγή σε μια μέθοδο που είναι πολύ αποτελεσματική στην αντιμετώπιση διαφορετικών τύπων προβλημάτων, como es la εφαρμογή πάγου ή θερμότητας, χρησιμοποιείται συνήθως για τη μείωση του τοπικού πόνου.
Γενικά, Συνιστάται η χρήση πάγου για την ανακούφιση του πόνου ή της ενόχλησης αμέσως μετά την εκτέλεση της δραστηριότητας στην οποία έχει προκληθεί ο πόνος.. Συνιστάται η εφαρμογή θερμότητας., από την πλευρά σας, να χαλαρώσει αποτελεσματικά τους μύες για να προωθήσει τη ροή του αέρα και ένα θεραπευτικό περιβάλλον. No se debe aplicar por un periodo de tiempo que sea superior a los 15-20 λεπτά συνέχεια.
Φυσιοθεραπεία
Es recomendable también recurrir a un tratamiento que es tan efectivo y preciso como la φυσιοθεραπεία. Σε αυτή την περίπτωση, συνιστάται η επιμήκυνση., ξεκινώντας με τέντωμα των οπίσθιων μηριαίων και προχωρώντας με την πάροδο του χρόνου.
επιπλέον, Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται στο τέντωμα των οπίσθιων μηριαίων δύο φορές την ημέρα, προκειμένου να ανακουφιστεί η ένταση στο κάτω μέρος της πλάτης. Ο επαγγελματίας θα αναλύσει κάθε συγκεκριμένη περίπτωση για να σχεδιάσει ένα πρόγραμμα άσκησης που είναι υπό έλεγχο και που μπορεί να αυξηθεί σταδιακά όσο περνάει ο καιρός..
Η στροφή σε έναν επαγγελματία είναι μια εξαιρετική επιλογή σε όλες αυτές τις περιπτώσεις., αφού θα είναι σε θέση να αξιολογήσει κάθε περίπτωση ιδιαίτερα και να σχεδιάσει μια φυσικοθεραπευτική θεραπεία που μπορεί να είναι η καταλληλότερη για να μπορέσει ο ασθενής να λύσει το πρόβλημά του όσο το δυνατόν γρηγορότερα και με τη μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα..
χειροκίνητο
Una tercera vía de tratamiento para la espondilolistesis es recurrir a la χειροκίνητο, όπου θα εμπιστευτεί το έργο των φυσικοθεραπευτών αλλά και σε οστεοπαθητικούς και άλλους επαγγελματίες υγείας που είναι δεόντως εκπαιδευμένοι για αυτό. Μέσω αυτής της τεχνικής θα είναι δυνατή η μείωση του πόνου μέσω της κινητοποίησης της επώδυνης άρθρωσης της δυσλειτουργίας.
Πρέπει να γνωρίζετε ότι όσο περνούν τα χρόνια και ο χρόνος περνάει, τονίζεται η λορδοτική καμπύλη, γεγονός που καθιστά απαραίτητη τη διενέργεια φυσικοθεραπειών παράλληλα με την καθημερινή άσκηση, realizar estiramientos y mantener una higiene postural adecuada.